دیستروفی غشای پایه اپیتلیال
دیستروفی غشای پایه اپیتلیال (EBMD) ، که با نام بیماری غشای پایه قدامی یا دیستروفی نقشه – نقطه ای – اثر انگشت نیز شناخته می شود ، یک بیماری شایع است که بر قسمت قدامی چشم تاثیر می گذارد . این بیماری معمولا در افراد بالای 30 سال ظاهر می شود . بیماری EBMD بعضی اوقات بدون عوارض جانبی بروز پیدا می کند . برخی بیماران به مدت کوتاهی تحریک جزئی قرنیه را تجربه می کنند در حالی که برخی دیگر هر روز عوارض شدیدی را تحمل می کنند .
تعریف دیستروفی غشای پایه اپیتلیال (EBMD)
EBMD نوعی اختلال در سلول های پایه اپیتلیال است که در قسمت جلویی قرنیه قرار دارد . این سلول های پایه به لایه ی غشای دوم می چسبند که به آن لایه ی بومن (bowman) نیز گفته می شود . در EBMD سلول های پایه طرح های غیر طبیعی انگشت مانند ایجاد می کنند که از غشای ضخیم شده زیرین بیرون می زنند . این طرح ها باعث می شوند سلول های اپیتلیال شل شده و به خوبی به غشا نچسبد . همراه با سایر تغییراتی که در سلول های اپیتلیال رخ می دهد ، این تغییرات باعث ایجاد شدن نقشه ها ، نقطه ها و اثر انگشت در داخل قرنیه می شود . این تغییرات خاص را می تواند با استفاده از لامپ اسلیت بیومیکروسکوپ مشاهده کرد .
علائم دیستروفی غشای پایه اپیتلیال
افرادی که مبتلا به بیماری EBMD هستند ممکن است علائم زیر را تجربه کنند :
- تغییر در بینایی
- تاری دید
- درد متناوب
بیشتر افراد مبتلا به این بیماری تغییر در میزان بینایی را به صورت خفیف دارند . با این حال حدود 10 درصد افراد فرسایش دردناک قرنیه را به صورت مداوم تجربه می کنند . فرسایش مکرر قرنیه نقص های جزئی سطح قرنیه هستند که هر از گاهی اتفاق می افتند . این نقص ها ، نقاطی از سلول های اپیتلیال هستند که به خاطر این اختلال به راحتی نابود می شوند . این سلول ها به خاطر شکل های انگشت مانند که به خود می گیرند ، شل می شده و باعث می شوند چسبندگی خود را به غشای زیرین از دست بدهند .
این علائم هنگام بیدار شدن یا در صبح بدتر می شود زیرا در شب چشم خشک می شود و سلول هایی که به حد کمی چسبیده شده اند ، به راحتی از بین می روند .
تشخیص دیستروفی غشای پایه اپیتلیال
EBMD اغلب توسط پزشکان به اشتباه تشخیص داده می شود . زیرا ظاهر نقشه – نقطه ای – اثر انگشت که در این بیماری ایجاد می شود با برخی بیماری ها یکسان است . با این حال با بررسی نزدیک این تغییرات خاص قابل تشخیص است . پزشک علائم بیماری را از نزدیک مشاهده کرده و تاریچه پزشکی تان را مطالعه می کند تا سرنخ هایی را به دست بیاورد .
همچنین ممکن است یک رنگ زرد مخصوص داخل چشمان شما قرار داده شود تا تغییرات جزئی سطح قرنیه قابل مشاهده باشد .
دکتر ممکن است آزمایش کراتومتری یا توپوگرافی قرنیه را انجام دهد تا شکل کلی قرنیه را اندازه گیری کند .
پرده اشک شما در زیر میکروسکوپ مطالعه می شود تا بیماری های دیگر مانند کراتوکنژنکتیویت سیکا و دیگر بیماری های خفیف خشکی چشم را رد کند .
درمان دیستروفی غشای پایه اپیتلیال
درمان EBMD در افرادی که علائم ظاهری ندارند شامل چندین مرتبه استفاده از اشک های مصنوعی در طول روز است تا سلامت سلول های اپیتلیال به دست بیاید . به افرادی که علائم قابل توجهی دارند گفته می شود از اشک های مصنوعی بیشتر استفاده کنید و همچنین پمادهای ملایم قبل از خواب توصیه می شود . همچنین اگر سابقه خشکی چشم وجود داشته باشد انسداد پانکتال توصیه می شود . انسداد پانکتال شامل قرار دادن یک پلاک کلاژنی یا سیلیکونی در مجاری اشک چشم است تا اشک های بیمار حفظ شود . چشم بند یا عینک محافظ هم برای جلوگیری از خشکی چشم در طول شب استفاده می شود .
در موارد شدیدتر ، پزشکان قطره یا پماد چشم هیپرتونیک را در طول روز یا شب تجویز می کنند . این دارو یک محلول نمکی است که مایعات را از قرنیه بیرون می کشد و قرنیه را محکم می کند . این دارو به سلول های اپیتلیال کمک می کند تا محکم تر به قرنیه بچسبند . بعضی اوقات پزشکان از لنزهای تماسی نرم برای صاف کردن قرنیه استفاده می کنند .
در مواردی که بیمار دچار فرسایش مکرر قرنیه است ، پزشکان قطره های آنتی بیوتیک را تجویز می کنند . قطره های سیکلوپلژیک برای کاهش درد استفاده می شود . قطره های سیکلوپلژیک با فلج کردن موقت عضلات داخل چشم که می توانند به شدت منقبض شوند و درد را ایجاد کنند ، التهاب چشم را تسکین می دهند . کمپرس سرد اشک های مصنوعی سرد و قطره های چشمی ضد التهابی غیر استروئیدی موضعی ممکن است تجویز شوند .
همچنین بخوانید : فرسایش مکرر قرنیه چیست ؟
فارس هلث : اگر مصرف دارو کارساز نبود روشی به نام سوراخ کردن استروما قدامی توصیه می شود . در روش سوراخ کردن استروما قدامی از یک سوزن استریل برای ایجاد سوراخ های ریز و عمیقی که از غشای تحتانی عبور می کنند ، استفاده می شود . این کار باعث می شود زخم های کوچک ایجاد شده و سرعت بهبودی افزایش پیدا کند و سلول های بالایی ، بهتر به غشا متصل شوند . نوع دیگر درمان عمل PRK است . PRK ، فوتوريفرکتيو کراتکتومی ، از یک لیزر برای بیرون کشیدن سطح قرنیه استفاده می کند تا علائم بیماری را کاهش دهد .
