فرسایش مکرر قرنیه
فرسایش مکرر قرنیه ، باز شدن یا از کار افتادن مکرر سلول های لایه ی بالایی قرنیه است . سلول هایی که لایه ی بالایی قرنیه را می سازند ، سلول های اپیتلیال نامیده می شوند . سلول های اپیتلیال به وسیله لایه ی زیرین (لایه بومن) به قرنیه محکم بسته می شوند . عملکرد لایه بومن مانند چسب برای محکم نگه داشتن سلول های اپیتلیال در کنار چشم است .
لایه بومن از کلاژن ساخته شده است . وقتی این لایه صدمه ببیند ، لایه ی فوقانی سلول های اپیتلیال نمی تواند شفا پیدا کند و هرگز به درستی به لایه بومن متصل نمی شود . در نتیجه سلول های اپیتلیال به راحتی جدا می شوند . سلول های اپیتلیال بازسازی می شوند اما اتصال آن ها به لایه بومن ضعیف است . هر از گاهی سلول های اپیتلیال کاهش می یابد و یک زخم باز مانند خراش یا سایش روی چشم ایجاد می کند .
عوامل فرسایش مکرر قرنیه
فرسایش مکرر قرنیه معمولا به خاطر یک آسیب قبلی به قرنیه و لایه بومن ایجاد می شود . اگر شما با یک وسیله تیز یا ناخن به چشم خود صدمه زده اید یا از وجود یک تکه کاغذ در چشمتان رنج می برید که منجر به ساییدگی قرنیه شده است ، شما در معرض خطر بعدی یعنی فرسایش مکرر قرنیه هستید .
افرادی که از دیستروفی های خاص قرنیه رنج می برند می توانند دچار فرسایش مکرر قرنیه شوند . در این افراد قسمت جلویی قرنیه دچار بیماری شده و باعث می شود سلول های اپیتلیال به قرنیه محکم متصل نشوند . این افراد گاهی اوقات خود به خود دچار فرسایش قرنیه می شوند اما اگر بیماری غشای سطحی داشته باشند و خراشی روی چشمشان ایجاد شود خطر ابتلا به فرساییش مکرر قرنیه بیشتر خواهد بود .
افرادی که به خشکی چشم مبتلا هستند ، در صورت آسیب دیدگی چشم ، بیشتر در معرض خطر ابتلا به فرسایش مکرر قرنیه هستند .
همچنین بخوانید : خشکی چشم چیست ؟
علائم فرسایش مکرر قرنیه
علائم فرسایش مکرر قرنیه مشابه علائم ساییدگی قرنیه است . افرادی که دچار فرسایش مکرر قرنیه هستند از موارد زیر شکایت می کنند :
- درد زیاد
- احساس وجود شن و ریگ در چشم
- حساسیت به نور
- ریزش اشک
- قرمزی چشم
- تاری دید
- چشمک زدن غیر ارادی ( بلفارواسپاسم )
بازگشت
سایش مکرر قرنیه در هر زمانی ممکن است اتفاق بیافتد اما اغلب طی چند هفته پس از سایش اولیه قرنیه رخ می دهد . در واقع ، افراد هفته های قبل نوع خاصی از آسیب دیدگی چشم را تجربه کرده اند .
افرادی که از فرسایش مکرر قرنیه رنج می برند علائم آن را صبح زود هنگام بیدار شدن از خواب تجربه می کنند . معمولا به خاطر خوابیدن ، چشم ها کمی خشک می شوند . این خشکی باعث چسبندگی چشم می شود به نحوی که پلک ها (در هنگام باز شدن در صبح ) ممکن است سلول های اپیتلیال را به خارج سطح چشم بکشانند . برخی افراد که از این فرسایش رنج می برند ممکن است در هفته 2 الی 3 بار این علائم را تجربه کنند و برخی دیگر سالانه فقط دوبار این تجربه را داشته باشند . برخی افراد هم با تغییر وضعیت آب و هوایی در طول سال این علائم را تجربه خواهند کرد .
تشخیص فرسایش قرنیه
چشم پزشک بعد از معاینه چشم و بررسی سوابق ممکن است فرسایش مکرر قرنیه را تشخیص بدهد . یک آسیب دیدگی اخیر در چشم با جسم تیز معمولا نمایان خواهد شد . ممکن است از دردهای پی در پی و حساسیست به نور شکایت کنید .
وضوح بینایی شما اندازه گیری می شود . سپس دکتر فلورسن (یک رنگ زرد مخصوص) را تزریق می کند . نواحی کوچک چشم ، رنگ را خیس می کند و فرسایش های داخل چشم در زیر نور آبی فلز کُبالت نمایان می شوند .
درمان فرسایش قرنیه
درمان شامل تسکین دادن چشم با استفاده از قطره چشمی سیکلوپلژیک است . قطره چشمی سیکلوپلژیک به طور موقت اسپاسم عضلانی ( که باعث ایجاد درد می کند ) را بی حس می کند .
همچنین بخوانید : سیکلوپلژیک چیست ؟
از آنجا که فرسایش های مکرر مانند زخم های باز هستند ، می توانند باعث عفونت شوند . اگر در معرض ابتلا به عفونت هستید ، آنتی بیوتیک تجویز می شود .
در برخی موارد ، یک لنز تماسی یا بانداژ بر روی قرنیه به مدت چند روز یا چند هفته استفاده می شود . این بانداژ به عنوان باند کمک عمل می کند ، اجسام خارجی را بیرون نگه می دارد و از قرنیه در مقابل مالش پلک برخلاف فرسایش ها جلوگیری می کند .
ممکن است دکتر از شما بخواهید تا دوباره برای معاینه مراجعه کنید تا مطمئن شود فرسایش ها در حال بهبود هستند و عفونت ایجاده نکرده اند .
جلوگیری از فرسایش قرنیه
اشک مصنوعی و پماد
اشک مصنوعی که چند بار در طول روز مصرف می شود چشم شما را مرطوب نگه می دارد و سلامت سلول های اپیتلیال را تضمین می کند . ممکن است پمادهای چشم در زما خواب تجویز شوند . از آنجا که ممکن است چشم های شما در زمان خواب خشک شوند ، این پمادها تجویز می شود تا از چسبیدن پلک ها به قرنیه جلوگیری کند .
خوابیدن با یک محافظ چشم می تواند از خشک شدن چشم به خاطر هوای پنکه سقفی محافظت کند . قطره چشم دارویی (مورو 128) برای خارج کردن مایعات اضافه قرنیه تجویز می شود تا لایه های قرنیه محکم نگه داشته شوند .
سوراخ استرومای قدامی
یک روش که سوراخ استرومای قدامی نامیده می شود ممکن است انجام شود . در این روش دکتر از یک نوع سوزن جراحی استفاده می کند تا سوراخ هایی را بر روی سطح قرنیه ایجاد کرده و محیطی را ایجاد کند که سلول های اپیتلیال محکم تر به هم وصل شوند .
کراتکتومی فتوتراپی
کراتکتومی فتوتراپی یکی دیگر از روش های درمانی است که در آن یک لیزر در لایه بومن به کار گرفته می شود و باعث می شود بافت محکم تر به سلول های اپیتلیال متصل شود . این روش زمانی استفاده می شود که روش های قبلی موثر نبوده اند .
